HOW KURUK ATHI STRANGLES THE NEIGHBORING TREES 200. கட்டிப்பிடி வைத்தியம் செய்யும் குறுக்கத்தி மரம்

(KURUKKATHI MARAM, WHITE FIG TREE, FICUS VIRENS, MORACEAE)

தாவரவியல் பெயர்: பைகஸ் வைரன்ஸ் (FICUS VIRENS)

தாவரக்குடும்பம் பெயர்: மோரேசி (MORACEAE)

பொதுப்பெயர்: ஒயிட் ஃபிக் ட்ரீ (WHITE FIG TREE)

தாயகம்: இந்தியா 

நான் சமீபத்தில் ஆந்திராவில் பிச்சாட்டுர் என்ற கிராமத்திற்கு போய் இருந்தேன். அங்கு வட இந்திய நண்பர் ஒருவரைச் சந்தித்தேன். ‘அவருடைய பண்ணையில் ஒரு இடத்தில் ஆண்லிங்கம் பெண்லிங்கம் உள்ளது என்று சொன்னார். எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அங்கே தெய்வீகமான ஒரு மரமும் இருக்கிறது என்று சொன்னார்.

இரண்டு லிங்கங்களுக்கும் இரண்டு தனித்தனி கிணறுகள் தனித்தனியாக இருக்கின்றன. இவை எல்லாவற்றையும் பாதுகாக்க அங்கு ஒரு ராஜநாகம் இருக்கிறது என்றார. நல்லவர்கள் யாரையும் அது எதுவும் செய்யாது. குறுக்கே அல்லது அருகில் யாராவது வந்துவிட்டால் ஐந்து அடி உயரம் எழுந்து படமெடுத்து நிற்கும்.

நாம் அப்படியே நின்று விட்டால் அது  போய்விடும் என்றார். இதையெல்லாம் கேட்கும்போது எனக்கு திகிலாக இருந்தது. 

தொடர்ந்து ‘நாம் இப்போது அங்கு போகலாம்’ என்று சொன்னார். பிறகு அந்த இடத்திற்கு போனோம். ராஜநாகம் தவிர மற்ற எல்லாவற்றையும் பார்த்தோம். அந்த மரத்தையும் பார்த்தேன.வித்தியாசமாக இருந்தது. என்ன மரம் என்று கேட்டேன் என்று ஹிந்தியில் சொன்னார். 

பார்க்க அந்த மரம் ஒரு சின்ன ஆலமரம் போல இருந்தது. இலைகள் ஆலமரம் மாதிரியே இருந்தது. ஆனால் காய்கள் வெள்ளையாக இருந்தது. காய்கள் எல்லாம் பட்டாணி சைஸில் இருந்தது. ஆனால் வெண்மையாக இருந்தது. அதன் வேர்கள் பட்டை பட்டையாக கிணத்துக்குள்ளே இறங்கி இருந்தது. அன்றைக்கு எனக்கு தெரியாது அதுதான் குறுக்கத்தி என்று.

குறுக்கத்தி மரத்தின் பலமொழிப் பெயர்

தமிழ்: குறுக்கத்தி மரம், சிற்றால், சுவி, இத்தி, கல்ஆல், குருக்கத்தி, மலை இச்சி (KURUKKATHTHI, SITRAL, SUVI, ITHTHI, KALAAL, KURUKKATHTHI, MALAI ICHI)

இந்தி: பிக்கான், பக்காட் (PIKKAN, PAKKAT)

மணிப்புரி: சிங் இபாங் (SING IBONG)

மராத்தி: பஸ்ஸாரி, கந்தாம்பரா (BASSARI, KANTHAMBARA)

மலையாளம்: செராலா (SERALA)

தெலுங்கு: படி ஜீவி, ஜட்டி (PADI JIVI, JATI)

கன்னடா: கரிபசாரிஇ ஜூவ்வி (KARIBASAARI, JUVVI)

குஜராத்தி: பெப்ரி (PEBRI)

சமஸ்கிருதம்: பிளாஸ்கா (PILASCA)

அசாமிஸ்: பக்கோரி(PAKKORI)

பெங்காலி: பக்கார் (PAKAR)

பர்மிஸ்: ஹயாங் பேன் (HAYONG PEN)

சைனீஸ: ஹ_வாங் கே ஷ_(HA VANG KE SHA)

ஜெர்மன்: ஜாவா வீய்டி (JAVA VEIDI)

மலாய்: அம்புலு (AMBULU)

இந்தோனேஷியா: அரா நாசி (ARA NASI)

ஜாவா: வுனுட் பாங்கு (VUNU PANGU)

நேப்பாளிஸ: சபேத் கப்ரா (ED KABRA)

ஒரியா: ஜாரி (JAARI)

பஞ்சாபி: ஜங்லி பிப்லி (JANGLI PIBLI)

உருது: பாக்ரையா (PAKRAIYA)

சிங்களிஸ்: கலகாய், காவுடுபோவா (KALAKAI, KAVUDUPOVA)

இன்னொரு முறை மரக் கன்றுகள் விற்பனை செய்யும் இடத்திற்கு போய் கல்ஆலம் என்று சொன்ன மரக்கன்றை வாங்கி வந்தேன். இந்த கல்ஆல மரத்தின் கிளைகளை யானைகள் விரும்பி சாப்பிடும். அப்போது எனக்குத் தெரியாது கல்ஆலம் என்பதும் வெள்அத்தி என்று. 

கல்ஆலம் என்பதும் சங்க இலக்கியங்களில் பல இடங்களில் சொல்லப்படும் குறுக்கத்தியும் வெள்அத்திதான். இவை எல்லாமே நம் மண்ணுக்குரிய மரங்கள். சங்க இலக்கியத்தில் பேசப்பட்ட அந்த மரங்கள் எல்லாம் சமகாலத்தில் வேறு பெயர்களில் உள்ளன.

சில இல்லாமலேகூட போய்விட்டன. இவற்றைப்பற்றி தெரிந்துகொள்ள வாய்ப்புகளும் நமக்கு இல்லை. இவற்றை எல்லாம் தோண்டித் துருவி வெளிக்கொணரும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்ததற்காக நான் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன்.

விழுதுகள் நேராக தரையில் இறங்காது

இன்னொரு சிறப்பும் இந்த மரத்திற்கு உண்டு. வித்தியாசமான மரங்களில் ஒன்றாகவும் இது பேசப்படுகிறது. காரணம் இதற்கும் விழுதுகள் உண்டு. ஆனால் அந்த விழுதுகள் நேராக தரையில் இறங்காது நேராக அடிமரத்தை நோக்கி இறங்கிச் சென்று அதனைக் கட்டிப் பிடித்து நெறிப்பதுமாதிரி சுற்றிக்கொள்ளும். அதனால் இதனை ஆங்கிலத்தில் ஸ்ட்ரேங்லிங் பிக் (STRANGLING FIG) என்கிறார்கள்.

இன்னொரு அதிர்ச்சிகரமான தகவல் சொல்லுகிறேன். பறவைகள் குறுக்கத்திப் பழத்தை தின்றுவிட்டு பறந்துபோய் வேறு மரக்கிளைகளில் எச்சமிடும். இந்த கிளைகளில் மீது முளைக்க ஆரம்பிக்கும்.

முளைக்கும் விதைகள் தனக்கு வேண்டிய சத்துக்களை அந்த மரத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளும். இது வேறு மரங்களில் முளைத்தால்  இது ஒரு ஒட்டுண்ணியாக (PARASITE) செயல்படும்.

அது பெரிய மரமாக வளரும் போது நிறைய விழுதுகளை விட அந்த விழுதுகள். அந்தத் தாய்மரத்தின் அடிமரத்தில் இறுக்கமாக சுருக்குப்போடுவது போல சுற்றிக் கொள்ளும். வெளிச்சம், காற்றோட்டம் மற்றும் ஊட்டச்சத்துக்கள் பற்றாக்குறையினால் பாதிக்கப்பட்டு அந்த மரம் காலப்போக்கில் பட்டுப்போகும்.

தரையில் விழும் விதைகள் முளைத்து தனிமரமாகும். அப்போது தனது வேர்களின் மூலமாகவே நிலத்திலிருந்து நீரையும்  ஊட்டச்சத்துக்களையும் எடுத்துக்கொள்ளும். அது வளரத் தொடங்கிய பின்னர் அது ஆல் போல் தழைத்து பெரிய மரமாக வளரும். எவ்வளவு பெரிய இயற்கையின் அதிசயம் பாருங்கள்.

ஒரு நகரையே சுற்றுலாத் தலமாக மாற்றி இருக்கிறது

ஆஸ்திரேலியாவில் ஒரு குறுக்கத்திமரம்.  ஒரு நகரையே சுற்றுலாத் தலமாக மாற்றி இருக்கிறது. அந்த நகரின் முக்கிய காட்சிப்பொருளே  அந்த ஒரு குறுக்கத்தி மரம்தான். அதற்கு அங்கு வேறுபெயர் வைத்திருக்கிறார்கள். 

கர்ட்டன்பிக் (CURTAIN FIG) என்பது அதன் பெயர். திரைச்சீலை அத்திமரம். பிரம்மாண்டமான ஒரு ஜன்னலுக்கு கர்ட்டன் போட்ட மாதிரி அதன் விழுதுகள் வளர்ந்துள்ளன. தினமும் ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் அந்த அந்த மரத்தைப் பார்த்து திறந்த வாயை மூடாமல் போகிறார்களாம்.

சில மரங்கள் அக்கம்பக்கத்தில் இருக்கும் மரங்களை வாழவிடாது. அப்படிப்பட்ட மரங்களை இன்வேசிவ் ஸ்பீசிஸ் (INVASIVE SPECIES) என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்கிறார்கள். நான் அது பற்றி எழுதும்போது இடத்தைக் கொடுத்தால் மடத்தைப் பிடிக்கும் மரங்கள் என்று குறிப்பிடுவேன். ஆனால் அதற்கு பொருத்தமான மரம் இதுதான்.

இது பற்றி சில மதுரை நண்பர்களிடம் பேச்சு வாக்கில் சொன்னேன். இது போன்ற மரங்கள் பல இடங்களில் பனை மரங்களை சுற்றி வளைத்து இருப்பதை நாங்கள் பார்த்திருக்கிறோம் என்று சொன்னார்கள். அது போன்ற பனைமரங்களை  நானும் பார்த்திருக்கிறேன்.

குறுக்கத்தி மூலிகை மரமும் கூட

இந்தியாவில் இது புனித மரமாகக் கருதப்படுகிறது இந்த மரத்தை கட்டிடங்கள் கட்டவோ வேறு மரச்சாமான்களோ செய்யப் பயன்படுத்தக் கூடாது.  அப்படி செய்தால் அவர்களுக்கு ஏதாவது கெடுதல் நடக்கும் என்ற நம்பிக்கை நிலவுகிறது. 

மூளையில் ஏற்படும் ரத்தக்கசிவு

இந்த மரத்தின் இலை பூ மரம் என அனைத்து பாகங்களும் மருத்துவப் பொருளாக பல நூறு ஆண்டுகளாகப் பயன்படுத்தி வருகிறார்கள். மிகவும் வித்தியாசமான நோய்களை குணப்படுத்தும் சக்தி உடையது. இந்த இலை குறிப்பாக மூளையில் ஏற்படும் ரத்த கசிவு தலைசுசுற்றல் நோய் சித்தப்பிரமை போன்றவற்றை குணப்படுத்த இந்த உதவியாக இருக்கிறது. 

HOW ANAIKUNDUMANI WAS USED TO WEIGH GOLD ? 199. ஆனை குண்டுமணிக்கும் நகைக்கும் என்ன உறவு ?

 

ஆனை குண்டுமணிக்கும்
நகைக்கும் என்ன உறவு ?

(ANAIKUNDUMANI, RED BEAD TREE , RED SANDAL WOOD , ADINANTHERA PAVONINA, FABACEAE)

தாவரவியல் பெயர்: அடிநேன்த்ரா பவோனினா (ADINANTHERA PAVONINA)

தாவரக்குடும்பம் பெயர்: பேபேசி (FABACEAE)

பொதுப்பெயர்: (RED SANDAL WOOD, CORAL WOOD, PEACOCK FLOWER FENCE, RED BEAD TREE)

தாயகம்: இந்தியா

மாமியார்கள் மருமகள்களை  திட்டும்போது ஒரு குண்டுமணி தங்க நகை கூட போட்டு வரவில்லை என்று குறைசொல்லுவது  பல வீடுகளில் வாடிக்கை. இதை நான் பலமுறை கிராமங்களில் கேட்டிருக்கிறேன். குண்டு மணிக்கும் தங்க நகைக்கும் உள்ள தொடர்பு என்ன என்று இதுநாள் வரை நானும் சிந்தித்ததில்லை.

நீங்கள் யாராவது அது பற்றி யோசித்தீர்களா ? சிறிய அளவு என்பதால் சொல்லுகிறார்கள் என்று நினைத்திருந்தேன். ஆரம்ப காலங்களில் தங்கத்தை எடைபோட ஆனைகுண்டுமணிதான் எடை கல்லாக பயன்பட்டது என்று தெரிந்துகொண்டபோது ஆச்சரியமாக இருந்தது. 

அதைவிட ஒரு ஆச்சரியமான செய்தி ! ஆனைக்குன்றுமணி விதைகள் ஒவ்வொன்றும் ஒரே எடையில்தான் இருக்கும். எந்த வித்தியாசமும் இருக்காது. நான்கு குண்டுமணிகளை எடைபோட்டால் சரியாக ஒரு கிராம் இருக்குமாம். எந்த நான்கு குண்டுமணியை எடை போட்டாலும் ஒரு கிராம் தான் இருக்கும்.

கிழக்கு ஆசியாவில் இந்தியா, சீனா,  ஸ்ரீலங்கா, பங்களாதேஷ், மியான்மர், தாய்லாந்து, கம்போடியா, லாவோஸ், மலேசியா, இந்தோனேசியா, ஆஸ்திரேலியா, பிலிப்பைன்ஸ், சாலமன் தீவுகள் ஆகிய இடங்களில் ஆனைகுண்டுமணி பரவியுள்ளது.

ஆனைகுண்டுமணி மரத்தின் பல மொழிப்பெயர்கள்

ஆனைக்குண்டுமணி, மஞ்சாடி (ANAIKUNDUMANI, MANJADI)

இந்தி: ரக்த் சந்தன், படிகும்ச்சி (RAKTH CHANDAN, PADIKUMCHI)

மராத்தி: தோர்லாகூஞ்ச் (THORLAKUNCH)

மலையாளம்: செம், மஞ்சாடி (CHEM, MANJADI)

தெலுங்கு: குரிவேண்டா, எனுகாகுருகிஞ்சி (KURIVENDA, ENUKOGURUKINJI)

கன்னடா: அனிகோலகஞ்சி (ANOKOLAKANJII)

பெங்காலி: ரஞ்சனா (RANJANA)

ஒரியா: சோககைன்ஜோ (SOGAKAINJO)

கொங்கணி: ஆட்லிகஞ்சி (OTLIKANJI)

அசாமிஸ்: சந்தன் (SANDAN)

குஜராத்தி: படிகும்ச்சி (PADIKUMCHI)

சமஸ்கிருதம்: ஷரகா, குஞ்சண்டானா, தமரகா (SHARACA, KUNJANDANA, TAMARAKA)

தாழ்வான வெப்பமண்டலப் பகுதிகள், மித வெப்ப மண்டலப் பகுதிகள,;  கடல் மட்டத்திலிருந்து 400 மீட்டர் உயரமுள்ள பகுதிகள், அதிக மழை பெறும் ஈரச் செழிப்பான இடங்கள், ஆழமான மண் கண்டம், மண் ஆழம் குறைந்த பகுதிகள,; கல்லான் கரடுகள, மற்றும் ஓரளவு நடுத்தரமான கார அமில நிலை உள்ள பகுதிகளில் குண்டுமணி பிரச்சினை இல்லாமல் வளரும்.

வேர்கடலைபோல இதன் விதைகளை வறுத்து மேல் ஓடுகளை நீக்கிவிட்டு சாப்பிடலாம. குழந்தைகள் முதல் பெரியவர்கள் வரை எல்லோரும் சாப்பிடலாம். சுலபமாக ஜீரணமாகும். சுவையாகவும் இருக்கும். இதன் விதைகளில் 25 சதம் எண்ணை மற்றும் 39 சதம் புரதமும் உள்ளது.

ஆனைக் குண்டுமணி மருத்துவப் பயன்களையும் உடையது. இதன் இலைகளில் கஷாயம் தயாரித்து சாப்பிட்டு வந்தால் வாத நோய் மற்றும் கீல் வாதம் குணமாகும். இதன் பட்டையை பயன்படுத்தி தொழுநோயைக் குணப்படுத்தலாம்.

இலை மற்றும் பட்டை கஷாயம் கொடுத்தால் வயிற்றுப்போக்கு சீதபேதி மற்றும் தொண்டைச் சதை வளர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்தும.  அரைத்து தூளாக்கி நீரில் கலந்து டானிக்காக குடிக்கலாம். இது தலைவலி மற்றும் ஒற்றை தலைவலியை குணமாக்கும்.

ஆனைக்குன்றுமணி மிக வேகமாக 20 மீட்டர் உயரம் வரை வளரும் அழகான இலையுதிர்க்கும் மரம். இதன் பூக்கள் மிகவும் வாசனையானவை.  சாலை ஓரங்களில் அழகு மரமாக, வீதிகளில் நிழல் மரமாக, காபி மற்றும் ஜாதிக்காய், ஏலக்காய், ரப்பர் தோட்டங்களில் நிழலுக்காக வளர்க்கிறார்கள். 

ஆனை குண்டுமணியை எந்த நிலத்தில் வளர்க்கிறோமோ அந்த நிலத்தின் வளத்தை மேம்படுத்தும். காற்றில் உள்ள தழைச்சத்தை கிரகித்து மண்ணில் நிலைப்படுத்தும். சீரழிந்த வனப்பகுதிகளை மேம்படுத்த ஆனைக்குன்றுமணி மரங்களை அறிமுகம் செய்யலாம்.

இதன் பட்டையில் ‘சாப்பானின்’ எனும் ரசாயனம் இருப்பதால் இதனை சூப்பாக பயன்படுத்தி துணிகள் துவைக்கலாம். ஷாம்புவாக பயன்படுத்தி குளிக்கலாம். இந்த பளிச்சென்ற சிவப்பான விதைகள்,  பொம்மைகள் செய்ய, மணிமாலைகள் செய்ய, மற்றும் அழகான ஆபரணங்கள் செய்ய பயன்படுத்துகிறார்கள். ஒரு காலத்தில் தங்கம் வெள்ளி மற்றும் வைரத்தை கூட எடைபோட குண்டுமணிகளை பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள்.

இதன் பட்டைகளில் இருந்து சிவப்பு சாயம் எடுக்கிறார்கள் இந்த அட்டைகளை தூள் செய்தால் சிவப்பு வண்ண பவுடர் கிடைக்கும். அதனை நெற்றியில் நாமம் இடுவதற்கு பயன்படுத்துகிறார்கள். ஆனால் தற்போது இதற்கான செயற்கையான பொருட்கள் வந்திருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.

ஒரு காலத்தில் மக்களின் வாழ்க்கைமுறை அத்தனையும் இயற்கையோடு எப்படி தொடர்புடையதாக இருந்து வந்துள்ளது என்பதை அறியும் போது ஆச்சரியமாக உள்ளது. அதைவிட்டு எப்படி நாம் விலகி வந்துவிட்டோம் என்பதை அறிய ஆச்சரியமும் வருத்தமும் அதிகரிக்கிறது.

மரத்தின்  வைரப் பகுதி வெட்டியதும் மஞ்சளாகவும் பின்னர் வெளிக்காற்றில் சிவப்பு நிறமாகவும் மாறும். மரம் மிகவும் கடினமானது. எடை அதிகம் இருக்கும். கடினமான மரங்களை பயன்படுத்தும் எல்லா வகைகளிலும் இதையும் பயன்படுத்தலாம். கட்டுமான வேலைகளில், வாகனங்கள் கட்டுமானம்,  கடைசல் பொருட்கள் அத்தனையும் செய்யலாம். 

விதைகள் கடினமான ஓட்டினால் ஆனதனால் 12 முதல் 24 மணி நேரம் வெதுவெதுப்பான தண்ணீரில் ஊற வைத்து விதைக்க வேண்டும். 100 சதமும் பத்தே நாட்களில் முளைத்துவிடும். விதைகளை சேமித்து பல ஆண்டுகள் கூட வைத்திருக்கலாம். மற்றும் பூவரசு போல பெரிய கிளைகளை வெட்டி வைத்தால் நன்றாக வளரும்.

A REQUEST

I LOVE TO SEE YOUR COMMENTS, IF YOU FEEL THIS ARTICLE IS USEFUL TO OTHERS ALSO,  PLEASE SPARE FEW MINUTES TO POST A COMMENT WITH YOUR NAME, JUST BELOW THIS ARTICLE, IT WILL BE READ THROUGHOUT THE WORLD. YOU CAN CLICK ON “NO COMMENTS” AND TYPE. YOU CAN SEE YOUR COMMENT WILL BE PUBLISHED INSTANTLY. GNANASURIA BAHAVAN D (AUTHOR).

999999999999999999999999999999999999999

 

MANGOSTEEN MOST DELICIOUS JUICY FRUIT 198. சாறு நிறைந்த ஐஸ்கட்டி பழம் மங்குஸ்தான்

 

ஐஸ்கட்டி பழம் 
மங்குஸ்தான்

(MANGSSTHAN, MANGOSTEEN, GARCINIA MANGOSTANA, CLUSIACEAE  )

தாவரவியல் பெயர்: கார்சீனியா மங்குஸ்தானா

(GARCINIA MANGOSTANA)

தாவரக் குடும்பம் பெயர்: குளுசியேசி (CLUSIACEAE)

பொதுப் பெயர்கள்: கோகம், கோவா பட்டர் ட்ரீ, கோகம் பட்டர் ட்ரீ, மங்குஸ்டீன் (KOGAM, GOVA BUTTER TREE, KOGAM BUTTER TREE, MANGUSTEEN)   

தாயகம்: சுந்தா தீவுகள் – தென் கிழக்கு ஆசியா

மலைப்பகுதிகளில் வளரும் வித்தியாசமான ஒரு பழமரம்.

மங்குஸ்தான் பழங்களை பார்க்க வேண்டுமானால் ஊட்டி கொடைக்கானல் போக வேண்டும்.  அல்லது அந்த மலையடிவார பழக்கடைகளில் பார்க்கலாம்.  பரவலாக மங்குஸ்தான் என்றே அழைக்கப்படுகிறது.  வித்தியாசமான ஒரு பழம்.

வெப்பமண்டலத்தில் வளரும் பசுமை மாறா மரம் என்றாலும் கூட, நம்மைப் பொறுத்தவரை குளிர்ச்சியான மலைப்பிரதேசங்களில் தான் வளர்கின்றன.

சாறு நிறைந்த ஐஸ்கட்டி பழம்

இந்தோனேசியா நாட்டின் சந்தா தீவுகளுக்கு சொந்தமான மரம், இந்தியாவின் வடமேற்குப் பகுதி, தென்கிழக்கு ஆசியா, போர்டோ ரிகோ, புளோரிடா ஆகிய பகுதிகளில் மங்குஸ்தான் அதிகம் பரவியுள்ளன.

மங்குஸ்தான் பழங்கள் அடர்த்தியான ஊதா நிறத்தில் இருக்கும்.  பழங்கள் தொட்டால் மெத் மெத் தென்று இருக்கும்.

மேல் தோலை சுலபமாக உரித்தெடுக்கலாம்.  ஐஸ்கட்டியில் செய்ததுபோல சாறு நிறைந்த ஐந்தாறு சுளைகளாக இருக்கும்.      

மலேஷியா, போர்னியோ, தென்கிழக்கு ஆசியா, பிலிப்பைன்ஸ் ஆகிய பகுதிகளில்; எல்லாம் மிகவும் தொன்மையானது இந்த மங்குஸ்தான்.  பிறகு மெல்ல இது மேற்கத்திய நாடுகளிலும் பரவியது.  அவை வெஸ்ட் இண்டிஸ் தீவுகள், குறிப்பாக  ஜமெய்கா, கவுட்டிமாலா, ஹோண்டுராஸ், பனாமா மற்றும் ஈக்வேடர்.

மங்குஸ்தான் மரத்தின் பலமொழிப் பெயர்கள்.

தமிழ்: மங்குஸ்தான், கனிப்பொன்னா, முர்கல், மோர்கல் மரம் (MANGUSTHAN,KANIPPONNA, MURGAL, MORGAL)

இந்தி: கோகம் (KOGAM)

மராத்தி: பெராண்டா, பிராண்டா, கோகம்பா, கோகம்பி, ராடம்பா, ராடம்பி, டாம்படா, அம்பு (PERANDA, PIRANDA, KOGAMBA, KAGAMBI, RADAMBA, RADAMBI, TAMBUDA, AMBU)

மலையாளம்: காட்டம்பி, கோகம் (KATTAMBI, KOGAM)

கன்னடா: முர்கினா,  புனர்புலி, தேவன குளி (MURGINA, PUNARPULI, DEVANAKULI)

ஒரியா: டின்டாலி (TINDALI)

குஐராத்தி: கோகம் (KOGAM)

கொங்கணி: பிரிண்ட் (BRINT)

சமஸ்கிருதம்: விருக்வுமியா, அம்லபிஜா அம்லபுரா, அம்லஷகா (VRIKSHAMIYA, AMLABIJA, AMLAPURA, AMLASHAKA)

வெப்பம் தாங்காத மரம்

மங்குஸ்தான் விதைக் கன்றுகளை நடுவதுதான் சிறந்தது.  இதன் விதைகளை உலரவிடக் கூடாது.  உடனே விதைகளை தண்ணீரில் முக்கி வைத்திருந்து விதைப்பதால் 14 முதல் 21 நாட்களில், முளைத்துவிடும்.  முளைத்த இளம் கன்றுகளை குறைந்தது இரண்டு ஆண்டுகள், நாற்றங்காலில் வைத்திருக்க வேண்டும்.  அதன் பின்னர் நடுவது நல்ல பலன் கொடுக்கும்.

இளம் மங்குஸ்தான் மரங்களுக்கு நிறைய நிழல் வேண்டும்.  அதனால் வாழை, ரம்பூட்டான், துரியன், தென்னை ஆகியவற்றின் ஊடாக பெரும்பாலும் இதனை நடவு செய்து வளர்க்கிறார்கள்.  வளர்ந்த மரங்கள் நிழல் தாங்கி வளரும்.  வெப்பமும் 20 டிகிரி சென்டிகிரேடுக்குக் குறையாமல் இருந்த வேண்டும்.  அதுபோல 35 சென்டிகிரேடுக்கு மேல் வெப்பத்தையும் தாங்காது.

மங்குஸ்தான் மரங்களின் வேர் அமைப்பு மிகவும் பலவீனமானது.  அதனால் அதற்கு, ஆழமான மண்கண்டம், நல்ல வடிகால் வசதி, ஈரம் காத்திருக்கும் நிலவாகு, இதற்கு பொருத்தமான சூழல்.  பொரும்பாலும் ஆற்றங்கரை அல்லது ஒடக்கரைகளில் நன்கு வளரும்.  குறிப்பாக சில மண் வகைகளில் மங்குஸ்தான் சரியாக வளராது.  அவை, சுண்ணாம்புக்கல் நிறைந்த மண், மணல் சாரி, லேசான வண்டல்மண், மற்றும் குறைவான அங்ககப் பொருள் உடைய பூமி.

ஒரு மரம் மூவாயிரம் பழங்கள் தரும்

மங்குஸ்தான் மரங்கள் 100 வயது தாண்டியும் காய்த்துக் கொண்டிருக்கின்றன.  நன்றாகக் காய்க்கும் ஒரு மரம் 3000 பழங்கள் கூட தரும்.  ஐந்து முதல் ஆறு ஆண்டுகளில் காய்க்கத் தொடங்கி 8 முதல் 10 ஆண்டுகளில் மரத்திற்கு 500 காய்கள் கூட காய்க்கும்.  நன்றாகக் காய்க்கும்படியான மரங்கள் ஐந்து பத்து இருந்தால் கூட வெள்ளம் என்கிறார்கள், மலை விவசாயிகள்.

மங்குஸ்தான் என்றால் அதிகம் உற்பத்தி செய்வது. தாய்லாந்து அதற்கு அடுத்த முன்னணி வரிசையில் இருக்கும் நாடுகள், இந்தோனேசியா, மலேசியா மற்றும்  பிலிப்பைன்ஸ்.

மங்குஸ்தான் பழங்கள் ஊட்டம் நிறைந்தது

மங்குஸ்தான் பழத்தில், தையமின், ரைபோபிளேவின், நயசின், வைட்டமின் பி, வைட்டமின் ‘சி’ ஆகிய வைட்டமின்களும், கால்சியம், இரும்பு, மக்னீசியம், மங்கனீஸ், பாஸ்பரஸ், பொட்டசியம், சோடியம், ஜிங்க் ஆகிய தாது உப்புக்களும் உள்ளன, இவை தவிர கார்போஹைட்ரேட், புரதம் மற்றும் கொழுப்புச் சத்தும்  அடங்கி உள்ளன.

மங்குஸ்தானின் பழத்தோல், பட்டை, இலைகள், வேர்கள், போன்றவற்றை பல்வேறு தோய்களை குணப்படுத்தும் மருந்தாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.  உதாரணமாக, சீதபேதி, சிறுநீர் தாரையில் ஏற்படும் பிரச்சினைகள் மற்றும் தோல் சம்மந்தமான நோய்கள்.  மருந்துகள் தயாரிக்க உலர்ந்த பழங்கள் எல்லாம் சிங்கப்பூருக்கு ஏற்றுமதி ஆகின்றன.  ஆனால் இது குறித்த பூர்வாங்கமான மருத்துவ ஆய்வுகள் ஏதும் செய்யப்பட்டதாகத் தெரியவில்லை.

பல்துலக்கலாம், பெட்டிகள் செய்யலாம்

மங்குஸ்தான் மரத்தின் குச்சிகளை கானா நாட்டு மக்கள் பல்துலக்கியாக (MANGUSTHAN) பயன்படுத்துகிறார்கள்.  மங்குஸ்தான் குச்சிகளில் பல்விளக்கினால் பல்சொத்தை, ஈறுகள் வீக்கம், ஈறுகளில் ரத்தம் வடிதல் போன்றவை வராது என்கிறார்கள் கானா நாட்டினர்.

வனங்களில் வசிக்கும் பழங்குடி மக்கள், மங்குஸ்தான் மரத்தின் நெளிவு சுளிவு இல்லாத நேரான கம்புகளை வெட்டி அதில் ஈட்டிகள் செய்யப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.  இந்த மரங்கள் அழகழகான பெட்டிகள் செய்ய தோதானவை என்கிறார்கள், இந்தோனேசியா கார்பென்டர்கள்.

டேனின் சத்து அதிகமாக இருக்கும் மங்குஸ்தான் தோலை சேமித்து  தோல் பதனிடும் தொழிலை சிக்கலில்லாமல் செய்கிறார்கள் சீனாக்காரர்கள்.

மங்குஸ்தான் பல நாடுகளில் உற்பத்தி செய்தாலும் இதன் உற்பத்தி மிகவும் குறைவு.  சர்வேதேச சந்தையில் இதற்கென ஒரு இடம் இன்னும் பிடிபடவில்லை.  இன்னும் கூட பல நாடுகளிலும் சாலைகளில் சிறுசிறு கடைகளில்தான் விற்பனை ஆகின்றது.

அமெரிக்காவில், புளோரிடாவில் சில இடங்களில் மங்குஸ்தான் பயிரிட்டாலும், கரிபியன் மற்றும் மத்திய அமெரிக்க நாடுகளிலிருந்து அமெரிக்காவிற்கு இறக்குமதி ஆகிறது.  ஆனாலும் மங்குஸ்தான் பழங்கள் அமெரிக்காவில் ஆனைவிலை குதிரைவிலை.

உலகிலேயே தாய்லாந்து நாட்டில்தான் அதிகம் மங்குஸ்தான் சாகுபடி ஆகிறது.  அங்கு 1,15,000 ஏக்கர் பரப்பில் மங்குஸ்தான் மரங்கள் உள்ளன. 

மருந்துகள் தயாரிக்கும் கம்பெனிகளை பார்மசூட்டிகல்ஸ் (PHARMACEUTICALS) என்கிறார்கள்.  அதுபோல இப்போது ‘புரூட்டசூட்டிகல்ஸ்;’ (FRUITACEUTICALS) கம்பெனிகள் வந்துள்ளன.  பழங்களிலிருந்து ஐஸ் தயாரித்து விற்பனை செய்யும் கம்பெனிகள் என்று அர்த்தம். 

‘சேங்கோ’ (SANGO) என்பது அதுபோல ஒரு கம்பெனி.  அவர்களுக்கு உலகம் முழுக்க 5 லட்சம் கிளைகள் இருக்காம்.  அவர்கள் தயாரித்து விற்பனை செய்வது பழங்களிலிருந்து தயாரிக்கும் ஜூஸ்கள் மட்டும்தான்.

ஒரு சமயம் மங்குஸ்தான் பிரபலமாக இருந்தது ஆனால் சாப்பிடக் கிடைக்காது.  யாரும் சாப்பிட்டதும் கிடையாது அதனால் பிரபலமான எழுத்தாளர் ‘ருடியட் கிப்ளிங்’ மங்குஸ்தான் பற்றி இப்படி எழுதினார்.  “நான் எழுதியதை முழுவதுமாக புரிந்துகொள்ள வேண்டுமானால் நீங்கள் மங்குஸ்தான் பழத்தை சாப்பிட வேண்டும்” (அவ்வளவு சுலபத்தில் அது கிடைக்காது என்ற அர்த்தத்தில்)

A REQUEST

I LOVE TO SEE YOUR COMMENTS, IF YOU FEEL THIS ARTICLE IS USEFUL TO OTHERS ALSO,  PLEASE SPARE FEW MINUTES TO POST A COMMENT WITH YOUR NAME, JUST BELOW THIS ARTICLE, IT WILL BE READ THROUGHOUT THE WORLD. YOU CAN CLICK ON “NO COMMENTS” AND TYPE. YOU CAN SEE YOUR COMMENT WILL BE PUBLISHED INSTANTLY. GNANASURIA BAHAVAN D (AUTHOR).

999999999999999999999999999999999999999